Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

--- rechtsvorm_weeshuis [2014/10/11 14:40] – sjoerd
+++ rechtsvorm_weeshuis [2024/11/18 17:02] (huidige) – Externe bewerking 127.0.0.1
@@ Regel 1: / Regel 1: @@
+/-/-/\ EINDOPDRACHT /\-\-\
+Vorige paragraaf: [[haesje_claesdochter|1.2]]
+----------
 ====== De rechtsvorm van het Burgerweeshuis ======
+=== Juridische vormgeving ===
 Het [[Burgerweeshuis2|Burgerweeshuis]] was "een stichting der stad" [(harvard:>>
@@ Regel 21: / Regel 29: @@
 note-pages : 176
 url        : http://www.worldcat.org/oclc/781827744
-)]. Wat het weeshuis behoefde moest de stad dus betalen [(harvard:#1)]. In de praktijk werd de zorg gedragen door de [[weesmeester|Weesmeesters]] [(harvard:>>
+)]. Wat het weeshuis behoefde moest de stad dus betalen [(harvard:#1)]. In de praktijk werd de daadwerkelijke zorg daarbij gedragen door de [[weesmeester|Weesmeesters]] [(harvard:>>
 author     : Maarten Hell; Willem Frijhoff; M Prak; Boudewijn Bakker; et al
 co-author  : Maarten Prak
@@ Regel 33: / Regel 41: @@
 ISBN       : 9789058751379
 url        : http://www.worldcat.org/oclc/773543954
-)]. //
+)].
-\\
 \\
-==== Motieven voor bestuur ====
+De toegang tot het weeshuis was vrij, iedereen kon in en uitlopen [(harvard:>>
+author     : Lydia Hagoort
+ref-author : L. Hagoort
+title      : De weeshuisziekte van 1566
+journal    : Holland: Historisch Tijdschrift
+volume     : 26
+edition    : 2
+address    : Den Haag [etc.]
+published  : 1994
+publisher  : Historische Vereniging voor Zuid-Holland ('Vigilate Deo Confidentes')
+note-pages : 71-87
+ISSN       : 0166-2511
+url        : http://www.worldcat.org/oclc/781552408
+)]. Dit veranderde tijdens de periode van de [[weeshuisziekte]].
-\\
+=== Redenen van bestaan ===
-\\
 //"De stadsbestuurders waren niet blind voor de symbolische waarde van hun functie. Zij zagen zichzelf als hoeders van de Amsterdamse bevolking en kwamen op voor hun zwakkere medeburgers, voor wie zij goedkoop brood lieten bakken en liefdadigheidsinstellingen opzetten. De stadsbestuurders hadden zowel charitatieve als pragmatische motieven om zich in te zetten voor sociaal zwakkeren. Door invloed en controle op de zorg te houden, probeerden zij ongewenste profiteurs buiten te sluiten. Daarnaast wilden zij vermijden dat armoede tot oproer zou leiden" [(harvard:#3)].//